7 Ocak 2010 Perşembe

Fotoğraf

Rengi solmuş eski bir fotoğraf yıllar sonra büyütülür ve çerçevelenip duvara asılır ya hani; bir kişi, bir çift, bir aile, arkadaşlar, bir sınıf dolusu öğrenci...

Eski fotoğraflarda renkler solgundur. Onlar maskedir aslında. Soluk renkler fosforlu olanların maskesidir. Zamanın taktığı bir maskedir renkli yüzlere.

Gülümsenir ya hep, işte o sırf zaman kolay aşındıramasın diye, biraz daha parlaklık, renk eklemektir yüzlere. Bu da hislerin maskesidir. Hislerin çıplak yüzü fotoğraflarda görülemez hiç.

Zaman yok etmeye yetmez hiç. Sadece aşındırır. Renklerin pastelleri aşınır, solgun yüzler kalır geriye. O yüzlerin şimdiki yaşlılıkları, geçmişin pastelinden izler taşır. Alındaki çizgiler, avurtlardaki çökük, ikinci kat, koyu renkli lekeler, benler, yüzü çevreleyen beyaz saçlar yine maskesidir o eski pastel renklerin.

Hislerin maskesi sadece fotoğraflarda görülür. Eskimiş yüzlerin çizgileri anlatır hisleri, fotoğraflardaki tebessümlerin aksine. Çıplak yüzlerde hisler saklanamaz hiç.

Bir fotoğrafla zamanda birazcık yol almışsan, bilirsin sen de.

Hiç yorum yok: