16 Ekim 2009 Cuma

Kefil

- Ne kadar iyisin be, bu kadar iyi kalpli birini daha önce görmedim ben. Herkese iyilik yapıyorsun durmadan. Keşke dostun olabilsem senin, senin bana yaptığın iyilikleri ben de sana yapabilsem...
- İyilik karşılık için yapılmaz ki. Öh be, rezalet. Söylediğim lafa bak. Klişe insanı oldum birden.
- Hehe, öyle tabii. Ama yine de isterdim, senin bana ve herkese yaptığın iyilik kadar ben de sana yapabilseydim, başkalarına yapabilseydim... Keşke senin gibi iyi olabilseydim ben de... Ama tüm insanlığın zaafları aynen bende de var.
- Teşekkür ederim, ama çok abarttın.
- Hehe, yok yok, cidden böyle.
- ...
- Kız arkadaşın var mı?
- Yok.
- Niye? Aa, yoksa, erkek arkadaşın mı var?
- Olsaydı sence söyler miydim şimdi?
- İşte bu bahsettiğim. Bir şeylerin farklı diğerlerinden. Söylediğin şu cümle bile farklı işte.
- ...
- Sevgilin yoksa, sana birini bulalım.
- Hehe, yok artık...
- Gerçi, sana karşı insan kendine bile kefil olamazken, başkasına nasıl olur ki?

Hiç yorum yok: