28 Mayıs 2008 Çarşamba

Aşk

Alay edilen evsiz ihtiyar. Sokakta birkaç odun yakıp yanına kıvrılır uyur, yanında boş yeşil şarap şişesi...

Sabah kalkar, etrafa bakar usulca yürüyüp. Gürültülü kahkahalarla tekmeler atılır tökezlediğinde. Ses etmez, ama canı yanar. Sabahın ayazı dondurur parmaklarını. Gördüğü bir arabanın camına imzasını atar, ok saplanmış o bilindik kalp. Camda yoğunlaşan bir damla süzülür aşağı doğru, kalbin ortasından, kırığını çizer.

Ama iyiler hep kazanır çizgi filmlerde.

6 yorum:

pRncfRn dedi ki...

sadece çizgi filmlerde mi...

wecarealot dedi ki...

Bilmem, umarım öyle değildir. Ama ben pek umutlu değilim.

Yorumunu 22 gün sonra gördüğüm için üzgünüm, zevksiz işlerin derdine düşmüştüm.

pRncfRn dedi ki...

Önemli değil farkettik zaten yani :)

Jerry o kadar da iyi bi karakter değildi sanki, ha? :)

wecarealot dedi ki...

Tweety iyiydi ama, değil mi?

Çizgi filmler de olmuyorsa hiç olmaz o zaman.

yok dedi ki...

ben hep tom'u ve slwester'ı tuttum.
nedense kaybedenin yanında olmak gibi bir huyum var iyiliğine kötülüğüne pek bakmadan..

wecarealot dedi ki...

Bir ay sonra bir yorumu daha yayınladım. Senden de özür dilerim Yalnız.

Bazen sıkılıyorum böyle, kapatıp gidesim geliyor. Yok yok, sadece blog'u değil, her şeyi de, olmuyor işte.

Ezilenin tarafında olmak, iyi ya da kötü, Robin Hood'u getirdi aklıma :)

Yorumlar için teşekkür ederim.