26 Eylül 2007 Çarşamba

Bak ne diyeceğim...
Bugün işe gitmeyelim. Masalarımızın üstündeki dosyalar beklesin. İmza için gelen kağıtlar beklesin. Telefonlarımızı da kapatalım.

Vee... Dans edelim. Açalım müziği. Dans edelim. Açalım sesi. Alttaki komşu teyze de dans etsin, o kadar açalım işte sesi... Düzgün, estetik hareketler yapmak için de uğraşmayalım hem. Kasmayalım. Sadece dans edelim. Kuralları umursamayalım.

Yarın gideriz işe. Bugün bizim olsun. Beklesin masadaki dosyalar, imza için gelen kağıtlar. Sekreterler "Ahmet Bey ve Mehmet Beyler toplantıya gelemiyorlar, çünkü hastalanmışlar" desinler telefonda, yalan söylesinler bugüncük.

Biz sadece dans edelim.


4 yorum:

edi.ben dedi ki...

keşkeee :(...
ama nerdeeeee...?
ne alt kattaki teyze katılır dansımıza, "kafam şişti kapat şu müziği" demeden ne de ceplerinin sevdasına düşmüş milletim.
ama boşver sen onları, hadi gel biz bize dans edelim :)
sevgilerrrr

wecarealot dedi ki...

Hayalimize çomak sokmayınız efendim lütfen!

Delleniveririm ben bakınız!

:)

Sadece hayal bu. Hem ben Ahmet Bey'im diyelim ki, gerisi yok. Kendi kendime raks edebilirim en fazla.

Adsız dedi ki...

insanın kendisiyle başa başa kalıp bir yemek yemesi ardından yine kendiyle bir romantizm ortamı yaratıp yine kendiyle bir kadeh kırmızı şarabı içmesi....



ve yinekendiyle kendi kendini ağlatarak uyuması ....

güzel bbir şey ... ama boşver sen kendini...
katıl sende bizlere ve bizlerde san katılalım ...
dans edelim hep beraber...

wecarealot dedi ki...

Kendi kendine kalmak ancak bunu istemediğinde engelleyebildiğin durumlarda güzel.

Bazen arkadaşlıklara, dostluklara, aşklara, birlikteliklere vs ara vermek, bunlardan bir süreliğine tatile çıkmak da iyi gelir insana. Ama bu arada, bu tatilde onların varlığını bilmek de huzur verir. Tatilin de en güzel ve gerekli yanı huzur değil midir zaten?